Verbum

doręczyć

зак. падаць; перадаць

dorobek, ~ku

м.

1. набытак, маёмасць;

2. дасягненне, здабытак; вынік;

~ek wielu lat pracy — вынік шматгадовай працы

dorobić

зак.

1. дарабіць; прырабіць; зрабіць;

dorobić klucz — зрабіць ключ (для замка);

2. падзарабіць, зарабіць

dorobić się

зак.

1. разбагацець, нажыць;

dorobić się fortuny — нажыць багацце;

dorobić się autorytetu — зарабіць аўтарытэт;

dorobić się szacunku — зарабіць павагу

2. дагуляцца

dorobkiewicz

м. разм. пагард. выскачка; нуварыш

doroczny

штогадовы; які адбываецца штогод;

targi ~e — штогадовы кірмаш

dorodność

ж. мажнасць

dorodny

мажны

dorosły

дарослы;

tylko dla ~ch — толькі для дарослых

dorosnąć

зак. вырасці, дарасці;

gdy ~ośniesz — як (калі) вырасцеш;

nie ~ósł do tego — не дарос да гэтага