Verbum

niewymienny

які не падлягае абмену

niewymierny

1. невымерны; празмерны;

2. мат. ірацыянальны

niewymownie

невымоўна, невыказна

niewymowny

невымоўны, невыказны

niewymuszenie

натуральна, нязмушана; проста

niewymuszony

натуральны, нязмушаны; просты

niewymyślny

1. непатрабавальны, непераборлівы;

2. просты, няхітры; нявычварны;

potrawy ~e — простыя стравы

niewypał, ~u

м.

1. асечка;

2. няўдача; фіяска;

niewypał z importem zakończył moją karierę biznesmena — няўдача з імпартам спыніла маю кар’еру ў бізнесе

niewyparzony

: mieć ~ą gębę разм. быць нястрыманым на язык

niewypłacalność

ж. неплацежаздольнасць; банкруцтва;

ogłosić niewypłacalność — аб’явіць неплацежаздольнасць