niewypał, ~u
м.
1. асечка;
2. няўдача; фіяска;
niewypał z importem zakończył moją karierę biznesmena — няўдача з імпартам спыніла маю кар’еру ў бізнесе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)