Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аеілоруыэя

шпро́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпро́нка шпро́нкі
Р. шпро́нкі шпро́нак
Д. шпро́нцы шпро́нкам
В. шпро́нку шпро́нкі
Т. шпро́нкай
шпро́нкаю		 шпро́нкамі
М. шпро́нцы шпро́нках

Крыніцы: piskunou2012.

шпро́т

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпро́т шпро́ты
Р. шпро́та шпро́таў
Д. шпро́ту шпро́там
В. шпро́та шпро́таў
Т. шпро́там шпро́тамі
М. шпро́це шпро́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпро́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпро́тавы шпро́тавая шпро́тавае шпро́тавыя
Р. шпро́тавага шпро́тавай
шпро́тавае		 шпро́тавага шпро́тавых
Д. шпро́таваму шпро́тавай шпро́таваму шпро́тавым
В. шпро́тавы (неадуш.)
шпро́тавага (адуш.)		 шпро́тавую шпро́тавае шпро́тавыя (неадуш.)
шпро́тавых (адуш.)
Т. шпро́тавым шпро́тавай
шпро́таваю		 шпро́тавым шпро́тавымі
М. шпро́тавым шпро́тавай шпро́тавым шпро́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпро́тны шпро́тная шпро́тнае шпро́тныя
Р. шпро́тнага шпро́тнай
шпро́тнае		 шпро́тнага шпро́тных
Д. шпро́тнаму шпро́тнай шпро́тнаму шпро́тным
В. шпро́тны (неадуш.)
шпро́тнага (адуш.)		 шпро́тную шпро́тнае шпро́тныя (неадуш.)
шпро́тных (адуш.)
Т. шпро́тным шпро́тнай
шпро́тнаю		 шпро́тным шпро́тнымі
М. шпро́тным шпро́тнай шпро́тным шпро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпро́ты

‘кансервы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шпро́ты
Р. шпро́таў
Д. шпро́там
В. шпро́ты
Т. шпро́тамі
М. шпро́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпро́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпро́ціна шпро́ціны
Р. шпро́ціны шпро́цін
Д. шпро́ціне шпро́цінам
В. шпро́ціну шпро́ціны
Т. шпро́цінай
шпро́цінаю		 шпро́цінамі
М. шпро́ціне шпро́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

шпро́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпро́цінка шпро́цінкі
Р. шпро́цінкі шпро́цінак
Д. шпро́цінцы шпро́цінкам
В. шпро́цінку шпро́цінкі
Т. шпро́цінкай
шпро́цінкаю		 шпро́цінкамі
М. шпро́цінцы шпро́цінках

Крыніцы: piskunou2012.

шпры́нг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпры́нг шпры́нгі
Р. шпры́нга шпры́нгаў
Д. шпры́нгу шпры́нгам
В. шпры́нг шпры́нгі
Т. шпры́нгам шпры́нгамі
М. шпры́нгу шпры́нгах

Крыніцы: piskunou2012.

шпрынга́ртэн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпрынга́ртэн шпрынга́ртэны
Р. шпрынга́ртэна шпрынга́ртэнаў
Д. шпрынга́ртэну шпрынга́ртэнам
В. шпрынга́ртэн шпрынга́ртэны
Т. шпрынга́ртэнам шпрынга́ртэнамі
М. шпрынга́ртэне шпрынга́ртэнах

Крыніцы: piskunou2012.

шпрынго́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпрынго́вы шпрынго́вая шпрынго́вае шпрынго́выя
Р. шпрынго́вага шпрынго́вай
шпрынго́вае		 шпрынго́вага шпрынго́вых
Д. шпрынго́ваму шпрынго́вай шпрынго́ваму шпрынго́вым
В. шпрынго́вы (неадуш.)
шпрынго́вага (адуш.)		 шпрынго́вую шпрынго́вае шпрынго́выя (неадуш.)
шпрынго́вых (адуш.)
Т. шпрынго́вым шпрынго́вай
шпрынго́ваю		 шпрынго́вым шпрынго́вымі
М. шпрынго́вым шпрынго́вай шпрынго́вым шпрынго́вых

Крыніцы: piskunou2012.