шпро́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шпро́ціна | шпро́ціны | |
| шпро́ціны | шпро́цін | |
| шпро́ціне | шпро́цінам | |
| шпро́ціну | шпро́ціны | |
| шпро́цінай шпро́цінаю |
шпро́цінамі | |
| шпро́ціне | шпро́цінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)