шпро́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шпро́цінка | шпро́цінкі | |
| шпро́цінкі | шпро́цінак | |
| шпро́цінцы | шпро́цінкам | |
| шпро́цінку | шпро́цінкі | |
| шпро́цінкай шпро́цінкаю |
шпро́цінкамі | |
| шпро́цінцы | шпро́цінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)