чэ́рава
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чэ́рава | чэ́равы | |
чэ́рава | чэ́раваў | |
чэ́раву | чэ́равам | |
чэ́рава | чэ́равы | |
чэ́равам | чэ́равамі | |
чэ́раве | чэ́равах |
Крыніцы:
чэ́рава
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чэ́рава | чэ́равы | |
чэ́рава | чэ́раваў | |
чэ́раву | чэ́равам | |
чэ́рава | чэ́равы | |
чэ́равам | чэ́равамі | |
чэ́раве | чэ́равах |
Крыніцы:
чэрававяшча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чэрававяшча́льнік | чэрававяшча́льнікі | |
чэрававяшча́льніка | чэрававяшча́льнікаў | |
чэрававяшча́льніку | чэрававяшча́льнікам | |
чэрававяшча́льніка | чэрававяшча́льнікаў | |
чэрававяшча́льнікам | чэрававяшча́льнікамі | |
чэрававяшча́льніку | чэрававяшча́льніках |
Крыніцы:
чэрававяшча́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
чэрававяшча́льніца | чэрававяшча́льніцы | |
чэрававяшча́льніцы | чэрававяшча́льніц | |
чэрававяшча́льніцы | чэрававяшча́льніцам | |
чэрававяшча́льніцу | чэрававяшча́льніц | |
чэрававяшча́льніцай чэрававяшча́льніцаю |
чэрававяшча́льніцамі | |
чэрававяшча́льніцы | чэрававяшча́льніцах |
Крыніцы:
чэрававяшча́льны
прыметнік, адносны
чэрававяшча́льны | чэрававяшча́льная | чэрававяшча́льнае | чэрававяшча́льныя | |
чэрававяшча́льнага | чэрававяшча́льнай чэрававяшча́льнае |
чэрававяшча́льнага | чэрававяшча́льных | |
чэрававяшча́льнаму | чэрававяшча́льнай | чэрававяшча́льнаму | чэрававяшча́льным | |
чэрававяшча́льны ( чэрававяшча́льнага ( |
чэрававяшча́льную | чэрававяшча́льнае | чэрававяшча́льныя ( чэрававяшча́льных ( |
|
чэрававяшча́льным | чэрававяшча́льнай чэрававяшча́льнаю |
чэрававяшча́льным | чэрававяшча́льнымі | |
чэрававяшча́льным | чэрававяшча́льнай | чэрававяшча́льным | чэрававяшча́льных |
Крыніцы:
чэрававяшча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чэрававяшча́нне | |
чэрававяшча́ння | |
чэрававяшча́нню | |
чэрававяшча́нне | |
чэрававяшча́ннем | |
чэрававяшча́нні |
Крыніцы:
чэрававяшча́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
чэрававяшча́ю | чэрававяшча́ем | |
чэрававяшча́еш | чэрававяшча́еце | |
чэрававяшча́е | чэрававяшча́юць | |
Прошлы час | ||
чэрававяшча́ў | чэрававяшча́лі | |
чэрававяшча́ла | ||
чэрававяшча́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
чэрававяшча́ючы |
Крыніцы:
чэравадагаджа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чэравадагаджа́нне | |
чэравадагаджа́ння | |
чэравадагаджа́нню | |
чэравадагаджа́нне | |
чэравадагаджа́ннем | |
чэравадагаджа́нні |
Крыніцы:
чэравамо́ўніцкі
прыметнік, адносны
чэравамо́ўніцкі | чэравамо́ўніцкая | чэравамо́ўніцкае | чэравамо́ўніцкія | |
чэравамо́ўніцкага | чэравамо́ўніцкай чэравамо́ўніцкае |
чэравамо́ўніцкага | чэравамо́ўніцкіх | |
чэравамо́ўніцкаму | чэравамо́ўніцкай | чэравамо́ўніцкаму | чэравамо́ўніцкім | |
чэравамо́ўніцкі чэравамо́ўніцкага |
чэравамо́ўніцкую | чэравамо́ўніцкае | чэравамо́ўніцкія | |
чэравамо́ўніцкім | чэравамо́ўніцкай чэравамо́ўніцкаю |
чэравамо́ўніцкім | чэравамо́ўніцкімі | |
чэравамо́ўніцкім | чэравамо́ўніцкай | чэравамо́ўніцкім | чэравамо́ўніцкіх |
Крыніцы:
чэравамо́ўны
прыметнік, адносны
чэравамо́ўны | чэравамо́ўная | чэравамо́ўнае | чэравамо́ўныя | |
чэравамо́ўнага | чэравамо́ўнай чэравамо́ўнае |
чэравамо́ўнага | чэравамо́ўных | |
чэравамо́ўнаму | чэравамо́ўнай | чэравамо́ўнаму | чэравамо́ўным | |
чэравамо́ўны чэравамо́ўнага |
чэравамо́ўную | чэравамо́ўнае | чэравамо́ўныя | |
чэравамо́ўным | чэравамо́ўнай чэравамо́ўнаю |
чэравамо́ўным | чэравамо́ўнымі | |
чэравамо́ўным | чэравамо́ўнай | чэравамо́ўным | чэравамо́ўных |
Крыніцы:
чэравамо́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
чэравамо́ўца | чэравамо́ўцы | |
чэравамо́ўцы | чэравамо́ўцаў | |
чэравамо́ўцу | чэравамо́ўцам | |
чэравамо́ўцу | чэравамо́ўцаў | |
чэравамо́ўцам | чэравамо́ўцамі | |
чэравамо́ўцу | чэравамо́ўцах |
Крыніцы: