Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бгзйклмнпрсўхцчш

чэ́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́х чэ́хі
Р. чэ́ха чэ́хаў
Д. чэ́ху чэ́хам
В. чэ́ха чэ́хаў
Т. чэ́хам чэ́хамі
М. чэ́ху чэ́хах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэхаслава́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэхаслава́цкі чэхаслава́цкая чэхаслава́цкае чэхаслава́цкія
Р. чэхаслава́цкага чэхаслава́цкай
чэхаслава́цкае		 чэхаслава́цкага чэхаслава́цкіх
Д. чэхаслава́цкаму чэхаслава́цкай чэхаслава́цкаму чэхаслава́цкім
В. чэхаслава́цкі (неадуш.)
чэхаслава́цкага (адуш.)		 чэхаслава́цкую чэхаслава́цкае чэхаслава́цкія (неадуш.)
чэхаслава́цкіх (адуш.)
Т. чэхаслава́цкім чэхаслава́цкай
чэхаслава́цкаю		 чэхаслава́цкім чэхаслава́цкімі
М. чэхаслава́цкім чэхаслава́цкай чэхаслава́цкім чэхаслава́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чэ́хаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чэ́хаў
Р. Чэ́хава
Д. Чэ́хаву
В. Чэ́хаў
Т. Чэ́хавым
М. Чэ́хаве

чэ́хаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́хаўскі чэ́хаўская чэ́хаўскае чэ́хаўскія
Р. чэ́хаўскага чэ́хаўскай
чэ́хаўскае		 чэ́хаўскага чэ́хаўскіх
Д. чэ́хаўскаму чэ́хаўскай чэ́хаўскаму чэ́хаўскім
В. чэ́хаўскі (неадуш.)
чэ́хаўскага (адуш.)		 чэ́хаўскую чэ́хаўскае чэ́хаўскія (неадуш.)
чэ́хаўскіх (адуш.)
Т. чэ́хаўскім чэ́хаўскай
чэ́хаўскаю		 чэ́хаўскім чэ́хаўскімі
М. чэ́хаўскім чэ́хаўскай чэ́хаўскім чэ́хаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чэ́хаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чэ́хаўцы
Р. Чэ́хаўцаў
Д. Чэ́хаўцам
В. Чэ́хаўцы
Т. Чэ́хаўцамі
М. Чэ́хаўцах

Чэ́хаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чэ́хаўшчына
Р. Чэ́хаўшчыны
Д. Чэ́хаўшчыне
В. Чэ́хаўшчыну
Т. Чэ́хаўшчынай
Чэ́хаўшчынаю
М. Чэ́хаўшчыне

Чэхаўшчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чэхаўшчы́на
Р. Чэхаўшчы́ны
Д. Чэхаўшчы́не
В. Чэхаўшчы́ну
Т. Чэхаўшчы́най
Чэхаўшчы́наю
М. Чэхаўшчы́не

Чэ́хі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чэ́хі
Р. Чэ́х
Чэ́хаў
Д. Чэ́хам
В. Чэ́хі
Т. Чэ́хамі
М. Чэ́хах

Чэ́хія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чэ́хія
Р. Чэ́хіі
Д. Чэ́хіі
В. Чэ́хію
Т. Чэ́хіяй
Чэ́хіяю
М. Чэ́хіі

чэ́хлік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́хлік чэ́хлікі
Р. чэ́хліка чэ́хлікаў
Д. чэ́хліку чэ́хлікам
В. чэ́хлік чэ́хлікі
Т. чэ́хлікам чэ́хлікамі
М. чэ́хліку чэ́хліках

Крыніцы: piskunou2012.