чэ́ўранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чэ́ўранне | |
| чэ́ўрання | |
| чэ́ўранню | |
| чэ́ўранне | |
| чэ́ўраннем | |
| чэ́ўранні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннічэ́ўраць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чэ́ўраю | чэ́ўраем | |
| чэ́ўраеш | чэ́ўраеце | |
| чэ́ўрае | чэ́ўраюць | |
| Прошлы час | ||
| чэ́ўраў | чэ́ўралі | |
| чэ́ўрала | ||
| чэ́ўрала | ||
| Загадны лад | ||
| чэ́ўрай | чэ́ўрайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чэ́ўраючы | ||
Крыніцы: