Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бгзйклмнпрсўхцчш

чэ́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́к чэ́кі
Р. чэ́ка чэ́каў
Д. чэ́ку чэ́кам
В. чэ́к чэ́кі
Т. чэ́кам чэ́камі
М. чэ́ку чэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Чэка́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Чэка́
Р. Чэка́
Д. Чэка́
В. Чэка́
Т. Чэка́
М. Чэка́

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэ́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́кавы чэ́кавая чэ́кавае чэ́кавыя
Р. чэ́кавага чэ́кавай
чэ́кавае		 чэ́кавага чэ́кавых
Д. чэ́каваму чэ́кавай чэ́каваму чэ́кавым
В. чэ́кавы (неадуш.)
чэ́кавага (адуш.)		 чэ́кавую чэ́кавае чэ́кавыя (неадуш.)
чэ́кавых (адуш.)
Т. чэ́кавым чэ́кавай
чэ́каваю		 чэ́кавым чэ́кавымі
М. чэ́кавым чэ́кавай чэ́кавым чэ́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэкада́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэкада́вец чэкада́ўцы
Р. чэкада́ўца чэкада́ўцаў
Д. чэкада́ўцу чэкада́ўцам
В. чэкада́ўца чэкада́ўцаў
Т. чэкада́ўцам чэкада́ўцамі
М. чэкада́ўцу чэкада́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чэ́кат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чэ́кат
Р. чэ́кату
Д. чэ́кату
В. чэ́кат
Т. чэ́катам
М. чэ́каце

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. чэ́кае чэ́каюць
Прошлы час
м. чэ́каў чэ́калі
ж. чэ́кала
н. чэ́кала
Дзеепрыслоўе
цяп. час чэ́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

чэкі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэкі́ст чэкі́сты
Р. чэкі́ста чэкі́стаў
Д. чэкі́сту чэкі́стам
В. чэкі́ста чэкі́стаў
Т. чэкі́стам чэкі́стамі
М. чэкі́сце чэкі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэкі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чэкі́стка чэкі́сткі
Р. чэкі́сткі чэкі́стак
Д. чэкі́стцы чэкі́сткам
В. чэкі́стку чэкі́стак
Т. чэкі́сткай
чэкі́сткаю		 чэкі́сткамі
М. чэкі́стцы чэкі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэкі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэкі́сцкі чэкі́сцкая чэкі́сцкае чэкі́сцкія
Р. чэкі́сцкага чэкі́сцкай
чэкі́сцкае		 чэкі́сцкага чэкі́сцкіх
Д. чэкі́сцкаму чэкі́сцкай чэкі́сцкаму чэкі́сцкім
В. чэкі́сцкі (неадуш.)
чэкі́сцкага (адуш.)		 чэкі́сцкую чэкі́сцкае чэкі́сцкія (неадуш.)
чэкі́сцкіх (адуш.)
Т. чэкі́сцкім чэкі́сцкай
чэкі́сцкаю		 чэкі́сцкім чэкі́сцкімі
М. чэкі́сцкім чэкі́сцкай чэкі́сцкім чэкі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэкме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэкме́нь чэкмяні́
Р. чэкмяня́ чэкмянёў
Д. чэкмяню́ чэкмяня́м
В. чэкме́нь чэкмяні́
Т. чэкмянём чэкмяня́мі
М. чэкмяні́ чэкмяня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.