чэкме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэкме́нь чэкмяні́
Р. чэкмяня́ чэкмянёў
Д. чэкмяню́ чэкмяня́м
В. чэкме́нь чэкмяні́
Т. чэкмянём чэкмяня́мі
М. чэкмяні́ чэкмяня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)