чэрававяшча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэрававяшча́льнік чэрававяшча́льнікі
Р. чэрававяшча́льніка чэрававяшча́льнікаў
Д. чэрававяшча́льніку чэрававяшча́льнікам
В. чэрававяшча́льніка чэрававяшча́льнікаў
Т. чэрававяшча́льнікам чэрававяшча́льнікамі
М. чэрававяшча́льніку чэрававяшча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)