цвы́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цвы́кну |
цвы́кнем |
| 2-я ас. |
цвы́кнеш |
цвы́кнеце |
| 3-я ас. |
цвы́кне |
цвы́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
цвы́кнуў |
цвы́кнулі |
| ж. |
цвы́кнула |
| н. |
цвы́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цвы́кні |
цвы́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
цвы́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Цвы́ркава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Цвы́ркава |
| Р. |
Цвы́ркава |
| Д. |
Цвы́ркаву |
| В. |
Цвы́ркава |
| Т. |
Цвы́ркавам |
| М. |
Цвы́ркаве |
цвы́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цвы́рканне |
| Р. |
цвы́ркання |
| Д. |
цвы́рканню |
| В. |
цвы́рканне |
| Т. |
цвы́рканнем |
| М. |
цвы́рканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвы́ркат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цвы́ркат |
| Р. |
цвы́ркату |
| Д. |
цвы́ркату |
| В. |
цвы́ркат |
| Т. |
цвы́ркатам |
| М. |
цвы́ркаце |
Крыніцы:
piskunou2012.
цвырката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цвырката́нне |
| Р. |
цвырката́ння |
| Д. |
цвырката́нню |
| В. |
цвырката́нне |
| Т. |
цвырката́ннем |
| М. |
цвырката́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
цвыркаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цвыркаце́нне |
| Р. |
цвыркаце́ння |
| Д. |
цвыркаце́нню |
| В. |
цвыркаце́нне |
| Т. |
цвыркаце́ннем |
| М. |
цвыркаце́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
цвы́ркаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
цвы́ркае |
цвы́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
цвы́ркаў |
цвы́ркалі |
| ж. |
цвы́ркала |
| н. |
цвы́ркала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цвы́ркаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвы́ркнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
цвы́ркне |
цвы́ркнуць |
| Прошлы час |
| м. |
цвы́ркнуў |
цвы́ркнулі |
| ж. |
цвы́ркнула |
| н. |
цвы́ркнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
цвы́ркнуўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвырку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цвырку́н |
цвыркуны́ |
| Р. |
цвыркуна́ |
цвыркуно́ў |
| Д. |
цвыркуну́ |
цвыркуна́м |
| В. |
цвыркуна́ |
цвыркуно́ў |
| Т. |
цвыркуно́м |
цвыркуна́мі |
| М. |
цвыркуне́ |
цвыркуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвыркуно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цвыркуно́вы |
цвыркуно́вая |
цвыркуно́вае |
цвыркуно́выя |
| Р. |
цвыркуно́вага |
цвыркуно́вай цвыркуно́вае |
цвыркуно́вага |
цвыркуно́вых |
| Д. |
цвыркуно́ваму |
цвыркуно́вай |
цвыркуно́ваму |
цвыркуно́вым |
| В. |
цвыркуно́вы (неадуш.) цвыркуно́вага (адуш.) |
цвыркуно́вую |
цвыркуно́вае |
цвыркуно́выя (неадуш.) цвыркуно́вых (адуш.) |
| Т. |
цвыркуно́вым |
цвыркуно́вай цвыркуно́ваю |
цвыркуно́вым |
цвыркуно́вымі |
| М. |
цвыркуно́вым |
цвыркуно́вай |
цвыркуно́вым |
цвыркуно́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.