Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

цвы́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цвы́кну цвы́кнем
2-я ас. цвы́кнеш цвы́кнеце
3-я ас. цвы́кне цвы́кнуць
Прошлы час
м. цвы́кнуў цвы́кнулі
ж. цвы́кнула
н. цвы́кнула
Загадны лад
2-я ас. цвы́кні цвы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цвы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Цвы́ркава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цвы́ркава
Р. Цвы́ркава
Д. Цвы́ркаву
В. Цвы́ркава
Т. Цвы́ркавам
М. Цвы́ркаве

цвы́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвы́рканне
Р. цвы́ркання
Д. цвы́рканню
В. цвы́рканне
Т. цвы́рканнем
М. цвы́рканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвы́ркат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвы́ркат
Р. цвы́ркату
Д. цвы́ркату
В. цвы́ркат
Т. цвы́ркатам
М. цвы́ркаце

Крыніцы: piskunou2012.

цвырката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвырката́нне
Р. цвырката́ння
Д. цвырката́нню
В. цвырката́нне
Т. цвырката́ннем
М. цвырката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

цвыркаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвыркаце́нне
Р. цвыркаце́ння
Д. цвыркаце́нню
В. цвыркаце́нне
Т. цвыркаце́ннем
М. цвыркаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

цвы́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цвы́ркае цвы́ркаюць
Прошлы час
м. цвы́ркаў цвы́ркалі
ж. цвы́ркала
н. цвы́ркала
Дзеепрыслоўе
цяп. час цвы́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвы́ркнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цвы́ркне цвы́ркнуць
Прошлы час
м. цвы́ркнуў цвы́ркнулі
ж. цвы́ркнула
н. цвы́ркнула
Дзеепрыслоўе
прош. час цвы́ркнуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвырку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цвырку́н цвыркуны́
Р. цвыркуна́ цвыркуно́ў
Д. цвыркуну́ цвыркуна́м
В. цвыркуна́ цвыркуно́ў
Т. цвыркуно́м цвыркуна́мі
М. цвыркуне́ цвыркуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвыркуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвыркуно́вы цвыркуно́вая цвыркуно́вае цвыркуно́выя
Р. цвыркуно́вага цвыркуно́вай
цвыркуно́вае
цвыркуно́вага цвыркуно́вых
Д. цвыркуно́ваму цвыркуно́вай цвыркуно́ваму цвыркуно́вым
В. цвыркуно́вы (неадуш.)
цвыркуно́вага (адуш.)
цвыркуно́вую цвыркуно́вае цвыркуно́выя (неадуш.)
цвыркуно́вых (адуш.)
Т. цвыркуно́вым цвыркуно́вай
цвыркуно́ваю
цвыркуно́вым цвыркуно́вымі
М. цвыркуно́вым цвыркуно́вай цвыркуно́вым цвыркуно́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.