цвырката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цвырката́нне
Р. цвырката́ння
Д. цвырката́нню
В. цвырката́нне
Т. цвырката́ннем
М. цвырката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)