цвырку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цвырку́н | цвыркуны́ | |
| цвыркуна́ | цвыркуно́ў | |
| цвыркуну́ | цвыркуна́м | |
| цвыркуна́ | цвыркуно́ў | |
| цвыркуно́м | цвыркуна́мі | |
| цвыркуне́ | цвыркуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)