цвырку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цвырку́н | цвыркуны́ | |
цвыркуна́ | цвыркуно́ў | |
цвыркуну́ | цвыркуна́м | |
цвыркуна́ | цвыркуно́ў | |
цвыркуно́м | цвыркуна́мі | |
цвыркуне́ | цвыркуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)