уара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уара́ны |
уара́ная |
уара́нае |
уара́ныя |
Р. |
уара́нага |
уара́най уара́нае |
уара́нага |
уара́ных |
Д. |
уара́наму |
уара́най |
уара́наму |
уара́ным |
В. |
уара́ны уара́нага |
уара́ную |
уара́нае |
уара́ныя уара́ных |
Т. |
уара́ным |
уара́най уара́наю |
уара́ным |
уара́нымі |
М. |
уара́ным |
уара́най |
уара́ным |
уара́ных |
Кароткая форма: уара́на.
Крыніцы:
dzsl2007.
уара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уару́ |
уаро́м |
2-я ас. |
уарэ́ш |
уараце́ |
3-я ас. |
уарэ́ |
уару́ць |
Прошлы час |
м. |
уара́ў |
уара́лі |
ж. |
уара́ла |
н. |
уара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уары́ |
уары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уара́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.