Ераме́евічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ераме́евічы | |
| Ераме́евіч Ераме́евічаў |
|
| Ераме́евічам | |
| Ераме́евічы | |
| Ераме́евічамі | |
| Ераме́евічах |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніЕраме́еўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ераме́еўшчына | |
| Ераме́еўшчыны | |
| Ераме́еўшчыне | |
| Ераме́еўшчыну | |
| Ераме́еўшчынай Ераме́еўшчынаю |
|
| Ераме́еўшчыне |
Ераме́й
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ераме́й | Ераме́і | |
| Ераме́я | Ераме́яў | |
| Ераме́ю | Ераме́ям | |
| Ераме́я | Ераме́яў | |
| Ераме́ем | Ераме́ямі | |
| Ераме́ю | Ераме́ях |
Ерапо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ерапо́лле | |
| Ерапо́лля | |
| Ерапо́ллю | |
| Ерапо́лле | |
| Ерапо́ллем | |
| Ерапо́ллі |
е́рась
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| е́рась | е́расі | |
| е́расі | е́расей е́расяў |
|
| е́расі | е́расям | |
| е́рась | е́расі | |
| е́рассю | е́расямі | |
| е́расі | е́расях |
Крыніцы:
Ерафе́й
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ерафе́й | Ерафе́і | |
| Ерафе́я | Ерафе́яў | |
| Ерафе́ю | Ерафе́ям | |
| Ерафе́я | Ерафе́яў | |
| Ерафе́ем | Ерафе́ямі | |
| Ерафе́ю | Ерафе́ях |
Ерахі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ерахі́ | |
| Ерахо́ў | |
| Ераха́м | |
| Ерахі́ | |
| Ераха́мі | |
| Ераха́х |
Ерашо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ерашо́ўка | |
| Ерашо́ўкі | |
| Ерашо́ўцы | |
| Ерашо́ўку | |
| Ерашо́ўкай Ерашо́ўкаю |
|
| Ерашо́ўцы |