гі́з
‘муха’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гі́з | гізы́ | |
| гі́за | гізо́ў | |
| гі́зу | гіза́м | |
| гі́за | гізо́ў | |
| гі́зам | гіза́мі | |
| гі́зе | гіза́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннігі́з
‘стан узбуджэння’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гі́з | |
| гі́зу | |
| гі́зу | |
| гі́з | |
| гі́зам | |
| гі́зе |
Крыніцы:
гізава́ты
прыметнік, якасны
| гізава́ты | гізава́тая | гізава́тае | гізава́тыя | |
| гізава́тага | гізава́тай гізава́тае |
гізава́тага | гізава́тых | |
| гізава́таму | гізава́тай | гізава́таму | гізава́тым | |
| гізава́ты ( гізава́тага ( |
гізава́тую | гізава́тае | гізава́тыя ( гізава́тых ( |
|
| гізава́тым | гізава́тай гізава́таю |
гізава́тым | гізава́тымі | |
| гізава́тым | гізава́тай | гізава́тым | гізава́тых | |
Крыніцы:
гізава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гізу́ю | гізу́ем | |
| гізу́еш | гізу́еце | |
| гізу́е | гізу́юць | |
| Прошлы час | ||
| гізава́ў | гізава́лі | |
| гізава́ла | ||
| гізава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гізу́й | гізу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гізу́ючы | ||
Крыніцы:
гізану́ць
‘пабегчы’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| гізану́ | гізанё́м | |
| гізане́ш | гізаняце́ | |
| гізане́ | гізану́ць | |
| Прошлы час | ||
| гізану́ў | гізану́лі | |
| гізану́ла | ||
| гізану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гізані́ | гізані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гізану́ўшы | ||
Крыніцы:
Гі́заўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гі́заўшчына | |
| Гі́заўшчыны | |
| Гі́заўшчыне | |
| Гі́заўшчыну | |
| Гі́заўшчынай Гі́заўшчынаю |
|
| Гі́заўшчыне |
Гізуны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гізуны́ | |
| Гізуно́ў | |
| Гізуна́м | |
| Гізуны́ | |
| Гізуна́мі | |
| Гізуна́х |