гізану́ць

‘пабегчы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гізану́ гізанё́м
2-я ас. гізане́ш гізаняце́
3-я ас. гізане́ гізану́ць
Прошлы час
м. гізану́ў гізану́лі
ж. гізану́ла
н. гізану́ла
Загадны лад
2-я ас. гізані́ гізані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гізану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)