гі́з

‘стан узбуджэння’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гі́з
Р. гі́зу
Д. гі́зу
В. гі́з
Т. гі́зам
М. гі́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)