гіяліно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гіяліно́з |
гіяліно́зы |
Р. |
гіяліно́зу |
гіяліно́заў |
Д. |
гіяліно́зу |
гіяліно́зам |
В. |
гіяліно́з |
гіяліно́зы |
Т. |
гіяліно́зам |
гіяліно́замі |
М. |
гіяліно́зе |
гіяліно́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гіялі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гіялі́т |
гіялі́ты |
Р. |
гіялі́ту |
гіялі́таў |
Д. |
гіялі́ту |
гіялі́там |
В. |
гіялі́т |
гіялі́ты |
Т. |
гіялі́там |
гіялі́тамі |
М. |
гіялі́це |
гіялі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гіяцы́нт
‘мінерал’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гіяцы́нт |
Р. |
гіяцы́нту |
Д. |
гіяцы́нту |
В. |
гіяцы́нт |
Т. |
гіяцы́нтам |
М. |
гіяцы́нце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гіяцы́нт
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гіяцы́нт |
гіяцы́нты |
Р. |
гіяцы́нта |
гіяцы́нтаў |
Д. |
гіяцы́нту |
гіяцы́нтам |
В. |
гіяцы́нт |
гіяцы́нты |
Т. |
гіяцы́нтам |
гіяцы́нтамі |
М. |
гіяцы́нце |
гіяцы́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гіяцы́нтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гіяцы́нтавы |
гіяцы́нтавая |
гіяцы́нтавае |
гіяцы́нтавыя |
Р. |
гіяцы́нтавага |
гіяцы́нтавай гіяцы́нтавае |
гіяцы́нтавага |
гіяцы́нтавых |
Д. |
гіяцы́нтаваму |
гіяцы́нтавай |
гіяцы́нтаваму |
гіяцы́нтавым |
В. |
гіяцы́нтавы (неадуш.) гіяцы́нтавага (адуш.) |
гіяцы́нтавую |
гіяцы́нтавае |
гіяцы́нтавыя (неадуш.) гіяцы́нтавых (адуш.) |
Т. |
гіяцы́нтавым |
гіяцы́нтавай гіяцы́нтаваю |
гіяцы́нтавым |
гіяцы́нтавымі |
М. |
гіяцы́нтавым |
гіяцы́нтавай |
гіяцы́нтавым |
гіяцы́нтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.