ажабра́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажабра́чаны |
ажабра́чаная |
ажабра́чанае |
ажабра́чаныя |
Р. |
ажабра́чанага |
ажабра́чанай ажабра́чанае |
ажабра́чанага |
ажабра́чаных |
Д. |
ажабра́чанаму |
ажабра́чанай |
ажабра́чанаму |
ажабра́чаным |
В. |
ажабра́чаны (неадуш.) ажабра́чанага (адуш.) |
ажабра́чаную |
ажабра́чанае |
ажабра́чаныя (неадуш.) ажабра́чаных (адуш.) |
Т. |
ажабра́чаным |
ажабра́чанай ажабра́чанаю |
ажабра́чаным |
ажабра́чанымі |
М. |
ажабра́чаным |
ажабра́чанай |
ажабра́чаным |
ажабра́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажабра́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажабра́чу |
ажабра́чым |
2-я ас. |
ажабра́чыш |
ажабра́чыце |
3-я ас. |
ажабра́чыць |
ажабра́чаць |
Прошлы час |
м. |
ажабра́чыў |
ажабра́чылі |
ж. |
ажабра́чыла |
н. |
ажабра́чыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажабра́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ажаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ажаві́на |
ажаві́ны |
Р. |
ажаві́ны |
ажаві́н |
Д. |
ажаві́не |
ажаві́нам |
В. |
ажаві́ну |
ажаві́ны |
Т. |
ажаві́най ажаві́наю |
ажаві́намі |
М. |
ажаві́не |
ажаві́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажаві́ніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ажаві́ніна |
ажаві́ніны |
Р. |
ажаві́ніны |
ажаві́нін |
Д. |
ажаві́ніне |
ажаві́нінам |
В. |
ажаві́ніну |
ажаві́ніны |
Т. |
ажаві́нінай ажаві́нінаю |
ажаві́нінамі |
М. |
ажаві́ніне |
ажаві́нінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажажу́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажажу́руся |
ажажу́рымся |
2-я ас. |
ажажу́рышся |
ажажу́рыцеся |
3-я ас. |
ажажу́рыцца |
ажажу́рацца |
Прошлы час |
м. |
ажажу́рыўся |
ажажу́рыліся |
ж. |
ажажу́рылася |
н. |
ажажу́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажажу́рся |
ажажу́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажажу́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажажу́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажажу́ру |
ажажу́рым |
2-я ас. |
ажажу́рыш |
ажажу́рыце |
3-я ас. |
ажажу́рыць |
ажажу́раць |
Прошлы час |
м. |
ажажу́рыў |
ажажу́рылі |
ж. |
ажажу́рыла |
н. |
ажажу́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажажу́р |
ажажу́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажажу́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажале́знены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажале́знены |
ажале́зненая |
ажале́зненае |
ажале́зненыя |
Р. |
ажале́зненага |
ажале́зненай ажале́зненае |
ажале́зненага |
ажале́зненых |
Д. |
ажале́зненаму |
ажале́зненай |
ажале́зненаму |
ажале́зненым |
В. |
ажале́знены (неадуш.) ажале́зненага (адуш.) |
ажале́зненую |
ажале́зненае |
ажале́зненыя (неадуш.) ажале́зненых (адуш.) |
Т. |
ажале́зненым |
ажале́зненай ажале́зненаю |
ажале́зненым |
ажале́зненымі |
М. |
ажале́зненым |
ажале́зненай |
ажале́зненым |
ажале́зненых |
Крыніцы:
piskunou2012.