ажаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ажаві́на | ажаві́ны | |
| ажаві́ны | ажаві́н | |
| ажаві́не | ажаві́нам | |
| ажаві́ну | ажаві́ны | |
| ажаві́най ажаві́наю |
ажаві́намі | |
| ажаві́не | ажаві́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)