агу́
выклічнік
Крыніцы:
агу́
выклічнік
Крыніцы:
агу́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
агу́да | агу́ды | |
агу́ды | агу́д | |
агу́дзе | агу́дам | |
агу́ду | агу́ды | |
агу́дай агу́даю |
агу́дамі | |
агу́дзе | агу́дах |
Крыніцы:
агу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
агу́джаны | агу́джаная | агу́джанае | агу́джаныя | |
агу́джанага | агу́джанай агу́джанае |
агу́джанага | агу́джаных | |
агу́джанаму | агу́джанай | агу́джанаму | агу́джаным | |
агу́джаны ( агу́джанага ( |
агу́джаную | агу́джанае | агу́джаныя ( агу́джаных ( |
|
агу́джаным | агу́джанай агу́джанаю |
агу́джаным | агу́джанымі | |
агу́джаным | агу́джанай | агу́джаным | агу́джаных |
Крыніцы:
агу́джваць
‘абгаворваць, ганіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
агу́джваю | агу́джваем | |
агу́джваеш | агу́джваеце | |
агу́джвае | агу́джваюць | |
Прошлы час | ||
агу́джваў | агу́джвалі | |
агу́джвала | ||
агу́джвала | ||
Загадны лад | ||
агу́джвай | агу́джвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
агу́джваючы |
Крыніцы:
агу́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
агу́джу | агу́дзім | |
агу́дзіш | агу́дзіце | |
агу́дзіць | агу́дзяць | |
Прошлы час | ||
агу́дзіў | агу́дзілі | |
агу́дзіла | ||
агу́дзіла | ||
Загадны лад | ||
агу́дзь | агу́дзьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
агу́дзіўшы |
Крыніцы:
агу́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
агу́днік | агу́днікі | |
агу́дніка | агу́днікаў | |
агу́дніку | агу́днікам | |
агу́дніка | агу́днікаў | |
агу́днікам | агу́днікамі | |
агу́дніку | агу́дніках |
Крыніцы:
агу́дны
прыметнік, адносны
агу́дны | агу́дная | агу́днае | агу́дныя | |
агу́днага | агу́днай агу́днае |
агу́днага | агу́дных | |
агу́днаму | агу́днай | агу́днаму | агу́дным | |
агу́дны ( агу́днага ( |
агу́дную | агу́днае | агу́дныя ( агу́дных ( |
|
агу́дным | агу́днай агу́днаю |
агу́дным | агу́днымі | |
агу́дным | агу́днай | агу́дным | агу́дных |
Крыніцы:
агу́зак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
агу́зак | агу́зкі | |
агу́зка | агу́зкаў | |
агу́зку | агу́зкам | |
агу́зак | агу́зкі | |
агу́зкам | агу́зкамі | |
агу́зку | агу́зках |
Крыніцы:
агу́зачны
прыметнік, адносны
агу́зачны | агу́зачная | агу́зачнае | агу́зачныя | |
агу́зачнага | агу́зачнай агу́зачнае |
агу́зачнага | агу́зачных | |
агу́зачнаму | агу́зачнай | агу́зачнаму | агу́зачным | |
агу́зачны | агу́зачную | агу́зачнае | агу́зачныя | |
агу́зачным | агу́зачнай агу́зачнаю |
агу́зачным | агу́зачнымі | |
агу́зачным | агу́зачнай | агу́зачным | агу́зачных |
Крыніцы:
агу́ззе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
агу́ззе | |
агу́ззя | |
агу́ззю | |
агу́ззе | |
агу́ззем | |
агу́ззі |
Крыніцы: