Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыгу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгу́джаны прыгу́джаная прыгу́джанае прыгу́джаныя
Р. прыгу́джанага прыгу́джанай
прыгу́джанае		 прыгу́джанага прыгу́джаных
Д. прыгу́джанаму прыгу́джанай прыгу́джанаму прыгу́джаным
В. прыгу́джаны (неадуш.)
прыгу́джанага (адуш.)		 прыгу́джаную прыгу́джанае прыгу́джаныя (неадуш.)
прыгу́джаных (адуш.)
Т. прыгу́джаным прыгу́джанай
прыгу́джанаю		 прыгу́джаным прыгу́джанымі
М. прыгу́джаным прыгу́джанай прыгу́джаным прыгу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыгу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгу́джаны прыгу́джаная прыгу́джанае прыгу́джаныя
Р. прыгу́джанага прыгу́джанай
прыгу́джанае		 прыгу́джанага прыгу́джаных
Д. прыгу́джанаму прыгу́джанай прыгу́джанаму прыгу́джаным
В. прыгу́джаны (неадуш.)
прыгу́джанага (адуш.)		 прыгу́джаную прыгу́джанае прыгу́джаныя (неадуш.)
прыгу́джаных (адуш.)
Т. прыгу́джаным прыгу́джанай
прыгу́джанаю		 прыгу́джаным прыгу́джанымі
М. прыгу́джаным прыгу́джанай прыгу́джаным прыгу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыгу́дзіць

‘крыху ачарніць, зняславіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгу́джу прыгу́дзім
2-я ас. прыгу́дзіш прыгу́дзіце
3-я ас. прыгу́дзіць прыгу́дзяць
Прошлы час
м. прыгу́дзіў прыгу́дзілі
ж. прыгу́дзіла
н. прыгу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. прыгу́дзь прыгу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Прыгу́зкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прыгу́зкі
Р. Прыгу́зак
Прыгу́зкаў
Д. Прыгу́зкам
В. Прыгу́зкі
Т. Прыгу́зкамі
М. Прыгу́зках

пры́гук

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пры́гук пры́гукі
Р. пры́гуку пры́гукаў
Д. пры́гуку пры́гукам
В. пры́гук пры́гукі
Т. пры́гукам пры́гукамі
М. пры́гуку пры́гуках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыгу́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгу́каю прыгу́каем
2-я ас. прыгу́каеш прыгу́каеце
3-я ас. прыгу́кае прыгу́каюць
Прошлы час
м. прыгу́каў прыгу́калі
ж. прыгу́кала
н. прыгу́кала
Загадны лад
2-я ас. прыгу́кай прыгу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыгукну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгукну́ прыгукнё́м
2-я ас. прыгукне́ш прыгукняце́
3-я ас. прыгукне́ прыгукну́ць
Прошлы час
м. прыгукну́ў прыгукну́лі
ж. прыгукну́ла
н. прыгукну́ла
Загадны лад
2-я ас. прыгукні́ прыгукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгукну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыгуме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыгуме́нне прыгуме́нні
Р. прыгуме́ння прыгуме́нняў
Д. прыгуме́нню прыгуме́нням
В. прыгуме́нне прыгуме́нні
Т. прыгуме́ннем прыгуме́ннямі
М. прыгуме́нні прыгуме́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыгуме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгуме́нны прыгуме́нная прыгуме́ннае прыгуме́нныя
Р. прыгуме́ннага прыгуме́ннай
прыгуме́ннае		 прыгуме́ннага прыгуме́нных
Д. прыгуме́ннаму прыгуме́ннай прыгуме́ннаму прыгуме́нным
В. прыгуме́нны (неадуш.)
прыгуме́ннага (адуш.)		 прыгуме́нную прыгуме́ннае прыгуме́нныя (неадуш.)
прыгуме́нных (адуш.)
Т. прыгуме́нным прыгуме́ннай
прыгуме́ннаю		 прыгуме́нным прыгуме́ннымі
М. прыгуме́нным прыгуме́ннай прыгуме́нным прыгуме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыгуме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыгуме́нь прыгуме́ні
Р. прыгуме́ню прыгуме́няў
Д. прыгуме́ню прыгуме́ням
В. прыгуме́нь прыгуме́ні
Т. прыгуме́нем прыгуме́нямі
М. прыгуме́ні прыгуме́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.