прыгу́дзіць
‘крыху ачарніць, зняславіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыгу́джу | прыгу́дзім | |
| прыгу́дзіш | прыгу́дзіце | |
| прыгу́дзіць | прыгу́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| прыгу́дзіў | прыгу́дзілі | |
| прыгу́дзіла | ||
| прыгу́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| прыгу́дзь | прыгу́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыгу́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)