прыгуме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыгуме́нь прыгуме́ні
Р. прыгуме́ню прыгуме́няў
Д. прыгуме́ню прыгуме́ням
В. прыгуме́нь прыгуме́ні
Т. прыгуме́нем прыгуме́нямі
М. прыгуме́ні прыгуме́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)