Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́вы асо́вая асо́вае асо́выя
Р. асо́вага асо́вай
асо́вае		 асо́вага асо́вых
Д. асо́ваму асо́вай асо́ваму асо́вым
В. асо́вы (неадуш.)
асо́вага (адуш.)		 асо́вую асо́вае асо́выя (неадуш.)
асо́вых (адуш.)
Т. асо́вым асо́вай
асо́ваю		 асо́вым асо́вымі
М. асо́вым асо́вай асо́вым асо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Асо́выя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Асо́выя
Р. Асо́вых
Д. Асо́вым
В. Асо́выя
Т. Асо́вымі
М. Асо́вых

Асо́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Асо́е
Р. Асо́га
Д. Асо́му
В. Асо́е
Т. Асы́м
М. Асы́м

Асо́пнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Асо́пнае
Р. Асо́пнага
Д. Асо́пнаму
В. Асо́пнае
Т. Асо́пным
М. Асо́пным

Асо́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асо́сы
Р. Асо́с
Асо́саў
Д. Асо́сам
В. Асо́сы
Т. Асо́самі
М. Асо́сах

асо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. асо́т
Р. асо́ту
Д. асо́ту
В. асо́т
Т. асо́там
М. асо́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́тавы асо́тавая асо́тавае асо́тавыя
Р. асо́тавага асо́тавай
асо́тавае		 асо́тавага асо́тавых
Д. асо́таваму асо́тавай асо́таваму асо́тавым
В. асо́тавы (неадуш.)
асо́тавага (адуш.)		 асо́тавую асо́тавае асо́тавыя (неадуш.)
асо́тавых (адуш.)
Т. асо́тавым асо́тавай
асо́таваю		 асо́тавым асо́тавымі
М. асо́тавым асо́тавай асо́тавым асо́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асо́ўваецца асо́ўваюцца
Прошлы час
м. асо́ўваўся асо́ўваліся
ж. асо́ўвалася
н. асо́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асо́ўваю асо́ўваем
2-я ас. асо́ўваеш асо́ўваеце
3-я ас. асо́ўвае асо́ўваюць
Прошлы час
м. асо́ўваў асо́ўвалі
ж. асо́ўвала
н. асо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. асо́ўвай асо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асо́ўшчына
Р. Асо́ўшчыны
Д. Асо́ўшчыне
В. Асо́ўшчыну
Т. Асо́ўшчынай
Асо́ўшчынаю
М. Асо́ўшчыне