звя́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звя́каю |
звя́каем |
2-я ас. |
звя́каеш |
звя́каеце |
3-я ас. |
звя́кае |
звя́каюць |
Прошлы час |
м. |
звя́каў |
звя́калі |
ж. |
звя́кала |
н. |
звя́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
звя́кай |
звя́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
звя́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
звя́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звя́кну |
звя́кнем |
2-я ас. |
звя́кнеш |
звя́кнеце |
3-я ас. |
звя́кне |
звя́кнуць |
Прошлы час |
м. |
звя́кнуў |
звя́кнулі |
ж. |
звя́кнула |
н. |
звя́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
звя́кні |
звя́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звя́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
звя́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
звя́лены |
звя́леная |
звя́ленае |
звя́леныя |
Р. |
звя́ленага |
звя́ленай звя́ленае |
звя́ленага |
звя́леных |
Д. |
звя́ленаму |
звя́ленай |
звя́ленаму |
звя́леным |
В. |
звя́лены (неадуш.) звя́ленага (адуш.) |
звя́леную |
звя́ленае |
звя́леныя (неадуш.) звя́леных (адуш.) |
Т. |
звя́леным |
звя́ленай звя́ленаю |
звя́леным |
звя́ленымі |
М. |
звя́леным |
звя́ленай |
звя́леным |
звя́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
звялі́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звялі́чуся |
звялі́чымся |
2-я ас. |
звялі́чышся |
звялі́чыцеся |
3-я ас. |
звялі́чыцца |
звялі́чацца |
Прошлы час |
м. |
звялі́чыўся |
звялі́чыліся |
ж. |
звялі́чылася |
н. |
звялі́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
звялі́чся |
звялі́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звялі́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
звялі́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звялі́чу |
звялі́чым |
2-я ас. |
звялі́чыш |
звялі́чыце |
3-я ас. |
звялі́чыць |
звялі́чаць |
Прошлы час |
м. |
звялі́чыў |
звялі́чылі |
ж. |
звялі́чыла |
н. |
звялі́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звялі́ч |
звялі́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звялі́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
звя́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
звя́лы |
звя́лая |
звя́лае |
звя́лыя |
Р. |
звя́лага |
звя́лай звя́лае |
звя́лага |
звя́лых |
Д. |
звя́ламу |
звя́лай |
звя́ламу |
звя́лым |
В. |
звя́лы (неадуш.) звя́лага (адуш.) |
звя́лую |
звя́лае |
звя́лыя (неадуш.) звя́лых (адуш.) |
Т. |
звя́лым |
звя́лай звя́лаю |
звя́лым |
звя́лымі |
М. |
звя́лым |
звя́лай |
звя́лым |
звя́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звяно́
‘група людзей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
звяно́ |
зве́нні звяны́ |
Р. |
звяна́ |
зве́нняў |
Д. |
звяну́ |
зве́нням |
В. |
звяно́ |
зве́нні звяны́ |
Т. |
звяно́м |
зве́ннямі |
М. |
звяне́ |
зве́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звяно́
‘састаўная частка чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
звяно́ |
звёны |
Р. |
звяна́ |
звёнаў звё́н |
Д. |
звяну́ |
звёнам |
В. |
звяно́ |
звёны |
Т. |
звяно́м |
звёнамі |
М. |
звяне́ |
звёнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звя́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звя́ну |
звя́нем |
2-я ас. |
звя́неш |
звя́неце |
3-я ас. |
звя́не |
звя́нуць |
Прошлы час |
м. |
звя́ў |
звя́лі |
ж. |
звя́ла |
н. |
звя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звя́нь |
звя́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.