звяно́

‘група людзей’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звяно́ зве́нні
звяны́
Р. звяна́ зве́нняў
Д. звяну́ зве́нням
В. звяно́ зве́нні
звяны́
Т. звяно́м зве́ннямі
М. звяне́ зве́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)