звяно́

‘састаўная частка чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звяно́ звёны
Р. звяна́ звёнаў
звё́н
Д. звяну́ звёнам
В. звяно́ звёны
Т. звяно́м звёнамі
М. звяне́ звёнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)