Verbum

анлайнавы слоўнік

таню́сенька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
таню́сенька	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

таню́сенькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	таню́сенькі	таню́сенькая	таню́сенькае	таню́сенькія
Р.	таню́сенькага	таню́сенькай таню́сенькае	таню́сенькага	таню́сенькіх
Д.	таню́сенькаму	таню́сенькай	таню́сенькаму	таню́сенькім
В.	таню́сенькі (неадуш.) таню́сенькага (адуш.)	таню́сенькую	таню́сенькае	таню́сенькія (неадуш.) таню́сенькіх (адуш.)
Т.	таню́сенькім	таню́сенькай таню́сенькаю	таню́сенькім	таню́сенькімі
М.	таню́сенькім	таню́сенькай	таню́сенькім	таню́сенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

таню́тка

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
таню́тка	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

таню́ткі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	таню́ткі	таню́ткая	таню́ткае	таню́ткія
Р.	таню́ткага	таню́ткай таню́ткае	таню́ткага	таню́ткіх
Д.	таню́ткаму	таню́ткай	таню́ткаму	таню́ткім
В.	таню́ткі (неадуш.) таню́ткага (адуш.)	таню́ткую	таню́ткае	таню́ткія (неадуш.) таню́ткіх (адуш.)
Т.	таню́ткім	таню́ткай таню́ткаю	таню́ткім	таню́ткімі
М.	таню́ткім	таню́ткай	таню́ткім	таню́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Та́ня

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Таняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

танянё́х

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

танянё́хаць

‘гушкаць на руках, няньчыць каго-небудзь (дзіця)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

танянё́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

танянё́шыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.