Таняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таняві́чы
Р. Таняві́ч
Таняві́чаў
Д. Таняві́чам
В. Таняві́чы
Т. Таняві́чамі
М. Таняві́чах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)