Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

самаўзвыша́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. самаўзвыша́юся самаўзвыша́емся
2-я ас. самаўзвыша́ешся самаўзвыша́ецеся
3-я ас. самаўзвыша́ецца самаўзвыша́юцца
Прошлы час
м. самаўзвыша́ўся самаўзвыша́ліся
ж. самаўзвыша́лася
н. самаўзвыша́лася
Загадны лад
2-я ас. самаўзвыша́йся самаўзвыша́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час самаўзвыша́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

самаўзвышэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаўзвышэ́нне
Р. самаўзвышэ́ння
Д. самаўзвышэ́нню
В. самаўзвышэ́нне
Т. самаўзвышэ́ннем
М. самаўзвышэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаўзвялі́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаўзвялі́чванне
Р. самаўзвялі́чвання
Д. самаўзвялі́чванню
В. самаўзвялі́чванне
Т. самаўзвялі́чваннем
М. самаўзвялі́чванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаўзгара́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самаўзгара́льнасць
Р. самаўзгара́льнасці
Д. самаўзгара́льнасці
В. самаўзгара́льнасць
Т. самаўзгара́льнасцю
М. самаўзгара́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўзгара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўзгара́льны самаўзгара́льная самаўзгара́льнае самаўзгара́льныя
Р. самаўзгара́льнага самаўзгара́льнай
самаўзгара́льнае
самаўзгара́льнага самаўзгара́льных
Д. самаўзгара́льнаму самаўзгара́льнай самаўзгара́льнаму самаўзгара́льным
В. самаўзгара́льны (неадуш.)
самаўзгара́льнага (адуш.)
самаўзгара́льную самаўзгара́льнае самаўзгара́льныя (неадуш.)
самаўзгара́льных (адуш.)
Т. самаўзгара́льным самаўзгара́льнай
самаўзгара́льнаю
самаўзгара́льным самаўзгара́льнымі
М. самаўзгара́льным самаўзгара́льнай самаўзгара́льным самаўзгара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаўзгара́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаўзгара́нне самаўзгара́нні
Р. самаўзгара́ння самаўзгара́нняў
Д. самаўзгара́нню самаўзгара́нням
В. самаўзгара́нне самаўзгара́нні
Т. самаўзгара́ннем самаўзгара́ннямі
М. самаўзгара́нні самаўзгара́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўзгара́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. самаўзгара́юся самаўзгара́емся
2-я ас. самаўзгара́ешся самаўзгара́ецеся
3-я ас. самаўзгара́ецца самаўзгара́юцца
Прошлы час
м. самаўзгара́ўся самаўзгара́ліся
ж. самаўзгара́лася
н. самаўзгара́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час самаўзгара́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўзга́рвальнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самаўзга́рвальнасць
Р. самаўзга́рвальнасці
Д. самаўзга́рвальнасці
В. самаўзга́рвальнасць
Т. самаўзга́рвальнасцю
М. самаўзга́рвальнасці

Крыніцы: piskunou2012.

самаўзга́рвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўзга́рвальны самаўзга́рвальная самаўзга́рвальнае самаўзга́рвальныя
Р. самаўзга́рвальнага самаўзга́рвальнай
самаўзга́рвальнае
самаўзга́рвальнага самаўзга́рвальных
Д. самаўзга́рвальнаму самаўзга́рвальнай самаўзга́рвальнаму самаўзга́рвальным
В. самаўзга́рвальны (неадуш.)
самаўзга́рвальнага (адуш.)
самаўзга́рвальную самаўзга́рвальнае самаўзга́рвальныя (неадуш.)
самаўзга́рвальных (адуш.)
Т. самаўзга́рвальным самаўзга́рвальнай
самаўзга́рвальнаю
самаўзга́рвальным самаўзга́рвальнымі
М. самаўзга́рвальным самаўзга́рвальнай самаўзга́рвальным самаўзга́рвальных

Крыніцы: piskunou2012.

самаўзга́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаўзга́рванне самаўзга́рванні
Р. самаўзга́рвання самаўзга́рванняў
Д. самаўзга́рванню самаўзга́рванням
В. самаўзга́рванне самаўзга́рванні
Т. самаўзга́рваннем самаўзга́рваннямі
М. самаўзга́рванні самаўзга́рваннях

Крыніцы: piskunou2012.