самаўзвыша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самаўзвыша́юся |
самаўзвыша́емся |
| 2-я ас. |
самаўзвыша́ешся |
самаўзвыша́ецеся |
| 3-я ас. |
самаўзвыша́ецца |
самаўзвыша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самаўзвыша́ўся |
самаўзвыша́ліся |
| ж. |
самаўзвыша́лася |
| н. |
самаўзвыша́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самаўзвыша́йся |
самаўзвыша́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самаўзвыша́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаўзвышэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўзвышэ́нне |
| Р. |
самаўзвышэ́ння |
| Д. |
самаўзвышэ́нню |
| В. |
самаўзвышэ́нне |
| Т. |
самаўзвышэ́ннем |
| М. |
самаўзвышэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаўзвялі́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўзвялі́чванне |
| Р. |
самаўзвялі́чвання |
| Д. |
самаўзвялі́чванню |
| В. |
самаўзвялі́чванне |
| Т. |
самаўзвялі́чваннем |
| М. |
самаўзвялі́чванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаўзгара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўзгара́льнасць |
| Р. |
самаўзгара́льнасці |
| Д. |
самаўзгара́льнасці |
| В. |
самаўзгара́льнасць |
| Т. |
самаўзгара́льнасцю |
| М. |
самаўзгара́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаўзгара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самаўзгара́льны |
самаўзгара́льная |
самаўзгара́льнае |
самаўзгара́льныя |
| Р. |
самаўзгара́льнага |
самаўзгара́льнай самаўзгара́льнае |
самаўзгара́льнага |
самаўзгара́льных |
| Д. |
самаўзгара́льнаму |
самаўзгара́льнай |
самаўзгара́льнаму |
самаўзгара́льным |
| В. |
самаўзгара́льны (неадуш.) самаўзгара́льнага (адуш.) |
самаўзгара́льную |
самаўзгара́льнае |
самаўзгара́льныя (неадуш.) самаўзгара́льных (адуш.) |
| Т. |
самаўзгара́льным |
самаўзгара́льнай самаўзгара́льнаю |
самаўзгара́льным |
самаўзгара́льнымі |
| М. |
самаўзгара́льным |
самаўзгара́льнай |
самаўзгара́льным |
самаўзгара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаўзгара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаўзгара́нне |
самаўзгара́нні |
| Р. |
самаўзгара́ння |
самаўзгара́нняў |
| Д. |
самаўзгара́нню |
самаўзгара́нням |
| В. |
самаўзгара́нне |
самаўзгара́нні |
| Т. |
самаўзгара́ннем |
самаўзгара́ннямі |
| М. |
самаўзгара́нні |
самаўзгара́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаўзгара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самаўзгара́юся |
самаўзгара́емся |
| 2-я ас. |
самаўзгара́ешся |
самаўзгара́ецеся |
| 3-я ас. |
самаўзгара́ецца |
самаўзгара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самаўзгара́ўся |
самаўзгара́ліся |
| ж. |
самаўзгара́лася |
| н. |
самаўзгара́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самаўзгара́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаўзга́рвальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўзга́рвальнасць |
| Р. |
самаўзга́рвальнасці |
| Д. |
самаўзга́рвальнасці |
| В. |
самаўзга́рвальнасць |
| Т. |
самаўзга́рвальнасцю |
| М. |
самаўзга́рвальнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаўзга́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаўзга́рванне |
самаўзга́рванні |
| Р. |
самаўзга́рвання |
самаўзга́рванняў |
| Д. |
самаўзга́рванню |
самаўзга́рванням |
| В. |
самаўзга́рванне |
самаўзга́рванні |
| Т. |
самаўзга́рваннем |
самаўзга́рваннямі |
| М. |
самаўзга́рванні |
самаўзга́рваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.