самаўзгара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаўзгара́нне | самаўзгара́нні | |
| самаўзгара́ння | самаўзгара́нняў | |
| самаўзгара́нню | самаўзгара́нням | |
| самаўзгара́нне | самаўзгара́нні | |
| самаўзгара́ннем | самаўзгара́ннямі | |
| самаўзгара́нні | самаўзгара́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)