самаўзгара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўзгара́льны самаўзгара́льная самаўзгара́льнае самаўзгара́льныя
Р. самаўзгара́льнага самаўзгара́льнай
самаўзгара́льнае		 самаўзгара́льнага самаўзгара́льных
Д. самаўзгара́льнаму самаўзгара́льнай самаўзгара́льнаму самаўзгара́льным
В. самаўзгара́льны (неадуш.)
самаўзгара́льнага (адуш.)		 самаўзгара́льную самаўзгара́льнае самаўзгара́льныя (неадуш.)
самаўзгара́льных (адуш.)
Т. самаўзгара́льным самаўзгара́льнай
самаўзгара́льнаю		 самаўзгара́льным самаўзгара́льнымі
М. самаўзгара́льным самаўзгара́льнай самаўзгара́льным самаўзгара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)