імплікава́ць
‘пацягнуць (цягнуць) за сабой што-небудзь, мець вынікам што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імпліку́ю |
імпліку́ем |
2-я ас. |
імпліку́еш |
імпліку́еце |
3-я ас. |
імпліку́е |
імпліку́юць |
Прошлы час |
м. |
імплікава́ў |
імплікава́лі |
ж. |
імплікава́ла |
н. |
імплікава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імпліку́й |
імпліку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
імплікава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імплікацы́йны |
імплікацы́йная |
імплікацы́йнае |
імплікацы́йныя |
Р. |
імплікацы́йнага |
імплікацы́йнай імплікацы́йнае |
імплікацы́йнага |
імплікацы́йных |
Д. |
імплікацы́йнаму |
імплікацы́йнай |
імплікацы́йнаму |
імплікацы́йным |
В. |
імплікацы́йны (неадуш.) імплікацы́йнага (адуш.) |
імплікацы́йную |
імплікацы́йнае |
імплікацы́йныя (неадуш.) імплікацы́йных (адуш.) |
Т. |
імплікацы́йным |
імплікацы́йнай імплікацы́йнаю |
імплікацы́йным |
імплікацы́йнымі |
М. |
імплікацы́йным |
імплікацы́йнай |
імплікацы́йным |
імплікацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
імпліка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпліка́цыя |
імпліка́цыі |
Р. |
імпліка́цыі |
імпліка́цый |
Д. |
імпліка́цыі |
імпліка́цыям |
В. |
імпліка́цыю |
імпліка́цыі |
Т. |
імпліка́цыяй імпліка́цыяю |
імпліка́цыямі |
М. |
імпліка́цыі |
імпліка́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
імпліцы́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
імпліцы́тна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
імпліцы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпліцы́тнасць |
імпліцы́тнасці |
Р. |
імпліцы́тнасці |
імпліцы́тнасцяў імпліцы́тнасцей |
Д. |
імпліцы́тнасці |
імпліцы́тнасцям |
В. |
імпліцы́тнасць |
імпліцы́тнасці |
Т. |
імпліцы́тнасцю |
імпліцы́тнасцямі |
М. |
імпліцы́тнасці |
імпліцы́тнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпліцы́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імпліцы́тны |
імпліцы́тная |
імпліцы́тнае |
імпліцы́тныя |
Р. |
імпліцы́тнага |
імпліцы́тнай імпліцы́тнае |
імпліцы́тнага |
імпліцы́тных |
Д. |
імпліцы́тнаму |
імпліцы́тнай |
імпліцы́тнаму |
імпліцы́тным |
В. |
імпліцы́тны (неадуш.) імпліцы́тнага (адуш.) |
імпліцы́тную |
імпліцы́тнае |
імпліцы́тныя (неадуш.) імпліцы́тных (адуш.) |
Т. |
імпліцы́тным |
імпліцы́тнай імпліцы́тнаю |
імпліцы́тным |
імпліцы́тнымі |
М. |
імпліцы́тным |
імпліцы́тнай |
імпліцы́тным |
імпліцы́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
імпло́зія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпло́зія |
Р. |
імпло́зіі |
Д. |
імпло́зіі |
В. |
імпло́зію |
Т. |
імпло́зіяй імпло́зіяю |
М. |
імпло́зіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
імпло́ймент-інфарма́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпло́ймент-інфарма́цыя |
Р. |
імпло́ймент-інфарма́цыі |
Д. |
імпло́ймент-інфарма́цыі |
В. |
імпло́ймент-інфарма́цыю |
Т. |
імпло́ймент-інфарма́цыяй імпло́ймент-інфарма́цыяю |
М. |
імпло́ймент-інфарма́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпо́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпо́ст |
імпо́сты |
Р. |
імпо́ста |
імпо́стаў |
Д. |
імпо́сту |
імпо́стам |
В. |
імпо́ст |
імпо́сты |
Т. |
імпо́стам |
імпо́стамі |
М. |
імпо́сце |
імпо́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імправізава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
імправізава́на |
- |
- |