Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

хард-ро́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хард-ро́кавы хард-ро́кавая хард-ро́кавае хард-ро́кавыя
Р. хард-ро́кавага хард-ро́кавай
хард-ро́кавае		 хард-ро́кавага хард-ро́кавых
Д. хард-ро́каваму хард-ро́кавай хард-ро́каваму хард-ро́кавым
В. хард-ро́кавы (неадуш.)
хард-ро́кавага (адуш.)		 хард-ро́кавую хард-ро́кавае хард-ро́кавыя (неадуш.)
хард-ро́кавых (адуш.)
Т. хард-ро́кавым хард-ро́кавай
хард-ро́каваю		 хард-ро́кавым хард-ро́кавымі
М. хард-ро́кавым хард-ро́кавай хард-ро́кавым хард-ро́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

хард-ро́кер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хард-ро́кер хард-ро́керы
Р. хард-ро́кера хард-ро́кераў
Д. хард-ро́керу хард-ро́керам
В. хард-ро́кера хард-ро́кераў
Т. хард-ро́керам хард-ро́керамі
М. хард-ро́керу хард-ро́керах

Крыніцы: piskunou2012.

хард-ро́керскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хард-ро́керскі хард-ро́керская хард-ро́керскае хард-ро́керскія
Р. хард-ро́керскага хард-ро́керскай
хард-ро́керскае		 хард-ро́керскага хард-ро́керскіх
Д. хард-ро́керскаму хард-ро́керскай хард-ро́керскаму хард-ро́керскім
В. хард-ро́керскі (неадуш.)
хард-ро́керскага (адуш.)		 хард-ро́керскую хард-ро́керскае хард-ро́керскія (неадуш.)
хард-ро́керскіх (адуш.)
Т. хард-ро́керскім хард-ро́керскай
хард-ро́керскаю		 хард-ро́керскім хард-ро́керскімі
М. хард-ро́керскім хард-ро́керскай хард-ро́керскім хард-ро́керскіх

Крыніцы: piskunou2012.

хард-рок-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хард-рок-гру́па хард-рок-гру́пы
Р. хард-рок-гру́пы хард-рок-гру́п
Д. хард-рок-гру́пе хард-рок-гру́пам
В. хард-рок-гру́пу хард-рок-гру́пы
Т. хард-рок-гру́пай
хард-рок-гру́паю		 хард-рок-гру́памі
М. хард-рок-гру́пе хард-рок-гру́пах

Крыніцы: piskunou2012.

харкаві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. харкаві́нне
Р. харкаві́ння
Д. харкаві́нню
В. харкаві́нне
Т. харкаві́ннем
М. харкаві́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ха́ркавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ха́ркавічы
Р. Ха́ркавіч
Ха́ркавічаў
Д. Ха́ркавічам
В. Ха́ркавічы
Т. Ха́ркавічамі
М. Ха́ркавічах

ха́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ха́рканне
Р. ха́ркання
Д. ха́рканню
В. ха́рканне
Т. ха́рканнем
М. ха́рканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

харкану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. харкану́ харканё́м
2-я ас. харкане́ш харканяце́
3-я ас. харкане́ харкану́ць
Прошлы час
м. харкану́ў харкану́лі
ж. харкану́ла
н. харкану́ла
Загадны лад
2-я ас. харкані́ харкані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час харкану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ха́рканы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́рканы ха́рканая ха́рканае ха́рканыя
Р. ха́рканага ха́рканай
ха́рканае		 ха́рканага ха́рканых
Д. ха́рканаму ха́рканай ха́рканаму ха́рканым
В. ха́рканы (неадуш.)
ха́рканага (адуш.)		 ха́рканую ха́рканае ха́рканыя (неадуш.)
ха́рканых (адуш.)
Т. ха́рканым ха́рканай
ха́рканаю		 ха́рканым ха́рканымі
М. ха́рканым ха́рканай ха́рканым ха́рканых

Крыніцы: piskunou2012.

ха́рканы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́рканы ха́рканая ха́рканае ха́рканыя
Р. ха́рканага ха́рканай
ха́рканае		 ха́рканага ха́рканых
Д. ха́рканаму ха́рканай ха́рканаму ха́рканым
В. ха́рканы (неадуш.)
ха́рканага (адуш.)		 ха́рканую ха́рканае ха́рканыя (неадуш.)
ха́рканых (адуш.)
Т. ха́рканым ха́рканай
ха́рканаю		 ха́рканым ха́рканымі
М. ха́рканым ха́рканай ха́рканым ха́рканых

Крыніцы: piskunou2012.