Халдэ́еўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Халдэ́еўка |
| Р. |
Халдэ́еўкі |
| Д. |
Халдэ́еўцы |
| В. |
Халдэ́еўку |
| Т. |
Халдэ́еўкай Халдэ́еўкаю |
| М. |
Халдэ́еўцы |
халемі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
халемі́я |
| Р. |
халемі́і |
| Д. |
халемі́і |
| В. |
халемі́ю |
| Т. |
халемі́яй халемі́яю |
| М. |
халемі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
халензі́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
халензі́м |
| Р. |
халензі́му |
| Д. |
халензі́му |
| В. |
халензі́м |
| Т. |
халензі́мам |
| М. |
халензі́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
ха́лепа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ха́лепа |
| Р. |
ха́лепы |
| Д. |
ха́лепе |
| В. |
ха́лепу |
| Т. |
ха́лепай ха́лепаю |
| М. |
ха́лепе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ха́лепны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ха́лепны |
ха́лепная |
ха́лепнае |
ха́лепныя |
| Р. |
ха́лепнага |
ха́лепнай ха́лепнае |
ха́лепнага |
ха́лепных |
| Д. |
ха́лепнаму |
ха́лепнай |
ха́лепнаму |
ха́лепным |
| В. |
ха́лепны (неадуш.) ха́лепнага (адуш.) |
ха́лепную |
ха́лепнае |
ха́лепныя (неадуш.) ха́лепных (адуш.) |
| Т. |
ха́лепным |
ха́лепнай ха́лепнаю |
ха́лепным |
ха́лепнымі |
| М. |
ха́лепным |
ха́лепнай |
ха́лепным |
ха́лепных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
хале́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хале́ра |
| Р. |
хале́ры |
| Д. |
хале́ры |
| В. |
хале́ру |
| Т. |
хале́рай хале́раю |
| М. |
хале́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
халерава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
халерава́нне |
| Р. |
халерава́ння |
| Д. |
халерава́нню |
| В. |
халерава́нне |
| Т. |
халерава́ннем |
| М. |
халерава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
халерава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
халяру́ю |
халяру́ем |
| 2-я ас. |
халяру́еш |
халяру́еце |
| 3-я ас. |
халяру́е |
халяру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
халерава́ў |
халерава́лі |
| ж. |
халерава́ла |
| н. |
халерава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
халяру́й |
халяру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
халяру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хале́рная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
хале́рная |
хале́рныя |
| Р. |
хале́рнай |
хале́рных |
| Д. |
хале́рнай |
хале́рным |
| В. |
хале́рную |
хале́рных |
| Т. |
хале́рнай хале́рнаю |
хале́рнымі |
| М. |
хале́рнай |
хале́рных |
Крыніцы:
nazounik2008.