Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

нязго́жы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязго́жы нязго́жая нязго́жае нязго́жыя
Р. нязго́жага нязго́жай
нязго́жае
нязго́жага нязго́жых
Д. нязго́жаму нязго́жай нязго́жаму нязго́жым
В. нязго́жы (неадуш.)
нязго́жага (адуш.)
нязго́жую нязго́жае нязго́жыя (неадуш.)
нязго́жых (адуш.)
Т. нязго́жым нязго́жай
нязго́жаю
нязго́жым нязго́жымі
М. нязго́жым нязго́жай нязго́жым нязго́жых

Крыніцы: piskunou2012.

нязго́рш

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нязго́рш - -

Крыніцы: piskunou2012.

нязгра́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нязгра́бна нязгра́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нязгра́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нязгра́бнасць
Р. нязгра́бнасці
Д. нязгра́бнасці
В. нязгра́бнасць
Т. нязгра́бнасцю
М. нязгра́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нязгра́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязгра́бны нязгра́бная нязгра́бнае нязгра́бныя
Р. нязгра́бнага нязгра́бнай
нязгра́бнае
нязгра́бнага нязгра́бных
Д. нязгра́бнаму нязгра́бнай нязгра́бнаму нязгра́бным
В. нязгра́бны (неадуш.)
нязгра́бнага (адуш.)
нязгра́бную нязгра́бнае нязгра́бныя (неадуш.)
нязгра́бных (адуш.)
Т. нязгра́бным нязгра́бнай
нязгра́бнаю
нязгра́бным нязгра́бнымі
М. нязгра́бным нязгра́бнай нязгра́бным нязгра́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нязгра́йна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нязгра́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.

нязгра́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нязгра́йнасць
Р. нязгра́йнасці
Д. нязгра́йнасці
В. нязгра́йнасць
Т. нязгра́йнасцю
М. нязгра́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

нязгра́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нязгра́йнік нязгра́йнікі
Р. нязгра́йніка нязгра́йнікаў
Д. нязгра́йніку нязгра́йнікам
В. нязгра́йніка нязгра́йнікаў
Т. нязгра́йнікам нязгра́йнікамі
М. нязгра́йніку нязгра́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

нязгра́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нязгра́йніца нязгра́йніцы
Р. нязгра́йніцы нязгра́йніц
Д. нязгра́йніцы нязгра́йніцам
В. нязгра́йніцу нязгра́йніц
Т. нязгра́йніцай
нязгра́йніцаю
нязгра́йніцамі
М. нязгра́йніцы нязгра́йніцах

Крыніцы: piskunou2012.

нязгра́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязгра́йны нязгра́йная нязгра́йнае нязгра́йныя
Р. нязгра́йнага нязгра́йнай
нязгра́йнае
нязгра́йнага нязгра́йных
Д. нязгра́йнаму нязгра́йнай нязгра́йнаму нязгра́йным
В. нязгра́йны (неадуш.)
нязгра́йнага (адуш.)
нязгра́йную нязгра́йнае нязгра́йныя (неадуш.)
нязгра́йных (адуш.)
Т. нязгра́йным нязгра́йнай
нязгра́йнаю
нязгра́йным нязгра́йнымі
М. нязгра́йным нязгра́йнай нязгра́йным нязгра́йных

Крыніцы: piskunou2012.