нязгра́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нязгра́йніца нязгра́йніцы
Р. нязгра́йніцы нязгра́йніц
Д. нязгра́йніцы нязгра́йніцам
В. нязгра́йніцу нязгра́йніц
Т. нязгра́йніцай
нязгра́йніцаю		 нязгра́йніцамі
М. нязгра́йніцы нязгра́йніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)