нязгра́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
нязгра́йніца | нязгра́йніцы | |
нязгра́йніцы | нязгра́йніц | |
нязгра́йніцы | нязгра́йніцам | |
нязгра́йніцу | нязгра́йніц | |
нязгра́йніцай нязгра́йніцаю |
нязгра́йніцамі | |
нязгра́йніцы | нязгра́йніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)