нязгра́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нязгра́йнік нязгра́йнікі
Р. нязгра́йніка нязгра́йнікаў
Д. нязгра́йніку нязгра́йнікам
В. нязгра́йніка нязгра́йнікаў
Т. нязгра́йнікам нязгра́йнікамі
М. нязгра́йніку нязгра́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)