нязгра́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нязгра́йнік | нязгра́йнікі | |
| нязгра́йніка | нязгра́йнікаў | |
| нязгра́йніку | нязгра́йнікам | |
| нязгра́йніка | нязгра́йнікаў | |
| нязгра́йнікам | нязгра́йнікамі | |
| нязгра́йніку | нязгра́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)