нематывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нематывава́ны |
нематывава́ная |
нематывава́нае |
нематывава́ныя |
Р. |
нематывава́нага |
нематывава́най нематывава́нае |
нематывава́нага |
нематывава́ных |
Д. |
нематывава́наму |
нематывава́най |
нематывава́наму |
нематывава́ным |
В. |
нематывава́ны (неадуш.) нематывава́нага (адуш.) |
нематывава́ную |
нематывава́нае |
нематывава́ныя (неадуш.) нематывава́ных (адуш.) |
Т. |
нематывава́ным |
нематывава́най нематывава́наю |
нематывава́ным |
нематывава́нымі |
М. |
нематывава́ным |
нематывава́най |
нематывава́ным |
нематывава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нематывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нематывава́ны |
нематывава́ная |
нематывава́нае |
нематывава́ныя |
Р. |
нематывава́нага |
нематывава́най нематывава́нае |
нематывава́нага |
нематывава́ных |
Д. |
нематывава́наму |
нематывава́най |
нематывава́наму |
нематывава́ным |
В. |
нематывава́ны (неадуш.) нематывава́нага (адуш.) |
нематывава́ную |
нематывава́нае |
нематывава́ныя (неадуш.) нематывава́ных (адуш.) |
Т. |
нематывава́ным |
нематывава́най нематывава́наю |
нематывава́ным |
нематывава́нымі |
М. |
нематывава́ным |
нематывава́най |
нематывава́ным |
нематывава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нематыві́раванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нематыві́раванасць |
Р. |
нематыві́раванасці |
Д. |
нематыві́раванасці |
В. |
нематыві́раванасць |
Т. |
нематыві́раванасцю |
М. |
нематыві́раванасці |
Крыніцы:
nazounik2008.
нематэма́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нематэма́тык |
нематэма́тыкі |
Р. |
нематэма́тыка |
нематэма́тыкаў |
Д. |
нематэма́тыку |
нематэма́тыкам |
В. |
нематэма́тыка |
нематэма́тыкаў |
Т. |
нематэма́тыкам |
нематэма́тыкамі |
М. |
нематэма́тыку |
нематэма́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нематэрыя́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нематэрыя́льнасць |
Р. |
нематэрыя́льнасці |
Д. |
нематэрыя́льнасці |
В. |
нематэрыя́льнасць |
Т. |
нематэрыя́льнасцю |
М. |
нематэрыя́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нематэрыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нематэрыя́льны |
нематэрыя́льная |
нематэрыя́льнае |
нематэрыя́льныя |
Р. |
нематэрыя́льнага |
нематэрыя́льнай нематэрыя́льнае |
нематэрыя́льнага |
нематэрыя́льных |
Д. |
нематэрыя́льнаму |
нематэрыя́льнай |
нематэрыя́льнаму |
нематэрыя́льным |
В. |
нематэрыя́льны (неадуш.) нематэрыя́льнага (адуш.) |
нематэрыя́льную |
нематэрыя́льнае |
нематэрыя́льныя (неадуш.) нематэрыя́льных (адуш.) |
Т. |
нематэрыя́льным |
нематэрыя́льнай нематэрыя́льнаю |
нематэрыя́льным |
нематэрыя́льнымі |
М. |
нематэрыя́льным |
нематэрыя́льнай |
нематэрыя́льным |
нематэрыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
немаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
немаўле́нне |
Р. |
немаўле́ння |
Д. |
немаўле́нню |
В. |
немаўле́нне |
Т. |
немаўле́ннем |
М. |
немаўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
немаўле́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
немаўле́нства |
Р. |
немаўле́нства |
Д. |
немаўле́нству |
В. |
немаўле́нства |
Т. |
немаўле́нствам |
М. |
немаўле́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.