нематывава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нематывава́ны нематывава́ная нематывава́нае нематывава́ныя
Р. нематывава́нага нематывава́най
нематывава́нае		 нематывава́нага нематывава́ных
Д. нематывава́наму нематывава́най нематывава́наму нематывава́ным
В. нематывава́ны (неадуш.)
нематывава́нага (адуш.)		 нематывава́ную нематывава́нае нематывава́ныя (неадуш.)
нематывава́ных (адуш.)
Т. нематывава́ным нематывава́най
нематывава́наю		 нематывава́ным нематывава́нымі
М. нематывава́ным нематывава́най нематывава́ным нематывава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)