нематывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| нематывава́ны | нематывава́ная | нематывава́нае | нематывава́ныя | |
| нематывава́нага | нематывава́най нематывава́нае |
нематывава́нага | нематывава́ных | |
| нематывава́наму | нематывава́най | нематывава́наму | нематывава́ным | |
| нематывава́ны ( нематывава́нага ( |
нематывава́ную | нематывава́нае | нематывава́ныя ( нематывава́ных ( |
|
| нематывава́ным | нематывава́най нематывава́наю |
нематывава́ным | нематывава́нымі | |
| нематывава́ным | нематывава́най | нематывава́ным | нематывава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)