зубні́к
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубні́к | зубнікі́ | |
зубніку́ | зубніко́ў | |
зубніку́ | зубніка́м | |
зубні́к | зубнікі́ | |
зубніко́м | зубніка́мі | |
зубніку́ | зубніка́х |
Крыніцы:
зубні́к
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубні́к | зубнікі́ | |
зубніку́ | зубніко́ў | |
зубніку́ | зубніка́м | |
зубні́к | зубнікі́ | |
зубніко́м | зубніка́мі | |
зубніку́ | зубніка́х |
Крыніцы:
зубні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зубні́ца | зубні́цы | |
зубні́цы | зубні́ц | |
зубні́цы | зубні́цам | |
зубні́цу | зубні́цы | |
зубні́цай зубні́цаю |
зубні́цамі | |
зубні́цы | зубні́цах |
Крыніцы:
зубны́
прыметнік, адносны
зубны́ | зубна́я | зубно́е | зубны́я | |
зубно́га | зубно́й зубно́е |
зубно́га | зубны́х | |
зубно́му | зубно́й | зубно́му | зубны́м | |
зубны́ ( зубно́га ( |
зубну́ю | зубно́е | зубны́я ( зубны́х ( |
|
зубны́м | зубно́й зубно́ю |
зубны́м | зубны́мі | |
зубны́м | зубно́й | зубны́м | зубны́х |
Крыніцы:
зубо́жалы
прыметнік, якасны
зубо́жалы | зубо́жалая | зубо́жалае | зубо́жалыя | |
зубо́жалага | зубо́жалай зубо́жалае |
зубо́жалага | зубо́жалых | |
зубо́жаламу | зубо́жалай | зубо́жаламу | зубо́жалым | |
зубо́жалы ( зубо́жалага ( |
зубо́жалую | зубо́жалае | зубо́жалыя ( зубо́жалых ( |
|
зубо́жалым | зубо́жалай зубо́жалаю |
зубо́жалым | зубо́жалымі | |
зубо́жалым | зубо́жалай | зубо́жалым | зубо́жалых |
Крыніцы:
зубо́жанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
зубо́жанасць | |
зубо́жанасці | |
зубо́жанасці | |
зубо́жанасць | |
зубо́жанасцю | |
зубо́жанасці |
Крыніцы:
зубо́жаны
прыметнік, якасны
зубо́жаны | зубо́жаная | зубо́жанае | зубо́жаныя | |
зубо́жанага | зубо́жанай зубо́жанае |
зубо́жанага | зубо́жаных | |
зубо́жанаму | зубо́жанай | зубо́жанаму | зубо́жаным | |
зубо́жаны ( зубо́жанага ( |
зубо́жаную | зубо́жанае | зубо́жаныя ( зубо́жаных ( |
|
зубо́жаным | зубо́жанай зубо́жанаю |
зубо́жаным | зубо́жанымі | |
зубо́жаным | зубо́жанай | зубо́жаным | зубо́жаных |
Крыніцы:
зубо́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
зубо́жаны | зубо́жаная | зубо́жанае | зубо́жаныя | |
зубо́жанага | зубо́жанай зубо́жанае |
зубо́жанага | зубо́жаных | |
зубо́жанаму | зубо́жанай | зубо́жанаму | зубо́жаным | |
зубо́жаны ( зубо́жанага ( |
зубо́жаную | зубо́жанае | зубо́жаныя ( зубо́жаных ( |
|
зубо́жаным | зубо́жанай зубо́жанаю |
зубо́жаным | зубо́жанымі | |
зубо́жаным | зубо́жанай | зубо́жаным | зубо́жаных |
Крыніцы:
зубо́жаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зубо́жаю | зубо́жаем | |
зубо́жаеш | зубо́жаеце | |
зубо́жае | зубо́жаюць | |
Прошлы час | ||
зубо́жаў | зубо́жалі | |
зубо́жала | ||
зубо́жала | ||
Загадны лад | ||
зубо́жай | зубо́жайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зубо́жаўшы |
Крыніцы:
зубо́к
‘долька часнаку’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубо́к | зубкі́ | |
зубка́ | зубко́ў | |
зубку́ | зубка́м | |
зубо́к | зубкі́ | |
зубко́м | зубка́мі | |
зубку́ | зубка́х |
Крыніцы:
зубо́к
‘орган’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубо́к | зу́бкі | |
зубка́ | зу́бак | |
зубку́ | зу́бкам | |
зубо́к | зу́бкі | |
зубко́м | зу́бкамі | |
зубку́ | зу́бках |
Крыніцы: