зубо́к
‘орган’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зубо́к | зу́бкі | |
| зубка́ | зу́бак | |
| зубку́ | зу́бкам | |
| зубо́к | зу́бкі | |
| зубко́м | зу́бкамі | |
| зубку́ | зу́бках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)