зубо́к
‘орган’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубо́к | зу́бкі | |
зубка́ | зу́бак | |
зубку́ | зу́бкам | |
зубо́к | зу́бкі | |
зубко́м | зу́бкамі | |
зубку́ | зу́бках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)