зубо́к
‘долька часнаку’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зубо́к | зубкі́ | |
| зубка́ | зубко́ў | |
| зубку́ | зубка́м | |
| зубо́к | зубкі́ | |
| зубко́м | зубка́мі | |
| зубку́ | зубка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)