зла́зіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зла́жу |
зла́зім |
2-я ас. |
зла́зіш |
зла́зіце |
3-я ас. |
зла́зіць |
зла́зяць |
Прошлы час |
м. |
зла́зіў |
зла́зілі |
ж. |
зла́зіла |
н. |
зла́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зла́зь |
зла́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зла́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
злазы́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
злазы́чнасць |
Р. |
злазы́чнасці |
Д. |
злазы́чнасці |
В. |
злазы́чнасць |
Т. |
злазы́чнасцю |
М. |
злазы́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
злайда́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злайда́чуся |
злайда́чымся |
2-я ас. |
злайда́чышся |
злайда́чыцеся |
3-я ас. |
злайда́чыцца |
злайда́чацца |
Прошлы час |
м. |
злайда́чыўся |
злайда́чыліся |
ж. |
злайда́чылася |
н. |
злайда́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
злайда́чся |
злайда́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злайда́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
злайда́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злайда́чу |
злайда́чым |
2-я ас. |
злайда́чыш |
злайда́чыце |
3-я ас. |
злайда́чыць |
злайда́чаць |
Прошлы час |
м. |
злайда́чыў |
злайда́чылі |
ж. |
злайда́чыла |
н. |
злайда́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
злайда́ч |
злайда́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злайда́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зла́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зла́к |
зла́кі |
Р. |
зла́ка |
зла́каў |
Д. |
зла́ку |
зла́кам |
В. |
зла́к |
зла́кі |
Т. |
зла́кам |
зла́камі |
М. |
зла́ку |
зла́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зла́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зла́кавы |
зла́кавая |
зла́кавае |
зла́кавыя |
Р. |
зла́кавага |
зла́кавай зла́кавае |
зла́кавага |
зла́кавых |
Д. |
зла́каваму |
зла́кавай |
зла́каваму |
зла́кавым |
В. |
зла́кавы (неадуш.) зла́кавага (адуш.) |
зла́кавую |
зла́кавае |
зла́кавыя (неадуш.) зла́кавых (адуш.) |
Т. |
зла́кавым |
зла́кавай зла́каваю |
зла́кавым |
зла́кавымі |
М. |
зла́кавым |
зла́кавай |
зла́кавым |
зла́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зла́кавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
зла́кавыя |
Р. |
зла́кавых |
Д. |
зла́кавым |
В. |
зла́кавыя |
Т. |
зла́кавымі |
М. |
зла́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
злакама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злакама́н |
злакама́ны |
Р. |
злакама́на |
злакама́наў |
Д. |
злакама́ну |
злакама́нам |
В. |
злакама́на |
злакама́наў |
Т. |
злакама́нам |
злакама́намі |
М. |
злакама́не |
злакама́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.