злакама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
злакама́н | злакама́ны | |
злакама́на | злакама́наў | |
злакама́ну | злакама́нам | |
злакама́на | злакама́наў | |
злакама́нам | злакама́намі | |
злакама́не | злакама́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)